『เมื่อคุณตาคุณยายยังเด็ก เล่ม๒』（การพิมพ์สตรีสาร社編・発行 พ.ศ.๒๕๒๑）の「รองเท้า」から出題する。
１．เมื่อสมัยคุณตาคุณยายยังเป็นเด็กๆอยู่ คนไทยเรายังไม่ค่อยจะนิยมใส่รองเท้ากัน ยังนิยมเดินเท้าเปล่า
２．บางคนจนแก่ตายก็ไม่เคยใช้รองเท้ากันเลย แม้ว่าแดดจะร้อนระอุอย่างไรก็เดินเท้าเปล่าได้ เพราะมีหนังเท้าหนาพอ ด้วยเดินเท้าเปล่ากันมาแต่อ้อนแต่ออก
３．และตามถนนหนทางในชนบทของเราก็มีถนนดินทั้งนั้น ตามท้องนาท้องทุ่งก็เป็นดินอีกด้วย ถึงแดดร้อนก็ไม่ร้อนจัดนัก
４．แต่เมื่อเข้ามาเดินในเมืองในกรุงเทพฯที่มีถนนบางสายราดยางมะตอย เมื่อเวลาเที่ยงหรือบ่ายแดดร้อนจัด ถนนก็จะร้อนตามไปด้วย
５．พวกที่เดินเท้าเปล่าต้องลำบากหน่อย เดินไม่สบายนักแต่ก็ทนได้เพราะฝ่าเท้าหนาพอ
６．พวกที่เป็นขุนนาง เจ้านาย หรือคนมีเงินก็มีร้องเท้าใส่ ผู้ชายมักใช้แบบฝรั่ง เพราะเครื่องแบบราชการของเราใช้รองเท้าแบบฝรั่ง “สวมถุงน่องรองเท้า” เต็มที่