『พ่อของลูก』(สมศรี สุกุมลนันทน์ สำนักพิมพ์แม่คำผาง พ.ศ.๒๕๓๐)の「พ่อกับแม่」から出題する。
1.เมื่อเดือนที่แล้ว สถาบันการศึกษาที่สงขลาชวนให้ไปพูดกับเรื่องพ่อในหัวข้อว่า “พระยาอนุมานราชธน ครูของลูก ครูของศิษย์”
2.มีคำถามว่า ผู้พูดได้แนวทางในการครองชีวิตของพ่อกับแม่มาปฏบัติในการครองชีวิตของตัวเองอย่างไร
3.ตอบว่า บางอย่างรับมาแล้วประพฤติตาม บางอย่างไม่รับ แต่ไม่ได้ขยายความ เพราะเวลาไม่พอ เรือบินจะออกสี่โมงครึ่ง จบการพูดสามโมงครึ่ง นั่งรถจากสงขลามาสนามบินที่หาดใหญ่พอดีเวลาเรือบินออก เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ขึ้นเรือบินเป็นคนสุดท้าย พอนั่งลง เรือบินก็ขึ้นทันที
4.ส่วนที่ตอบว่าไม่รับ และตั้งใจไว้แล้วว่าจะไม่รับ คือส่วนที่เป็นของแม่
5.เมื่อเปรียบกับผู้หญิงสมัยสิ้นสุดทศวรรษการเร่งรัดพัฒนาสตรี แม่นี้อาภัพ แม่ไม่ได้อาภัพคนเดียว มีเพื่อนสตรีทั่วโลกอีกมากมายที่อาภัพเหมือนแม่