今日の出題は、『ยิ้มครูบบ้านนอก 田舎教師の微笑み』（著者は２名＝มานพ แก้วสนิท & อาทิตย์ แมกเมฆ / สำนักพิมพ์หนอน １９７９）の冒頭部分からである。訳しやすいように、一つの段落を小分けしてある。
１． อันที่จริงผมตั้งใจไว้นมนานกาเลแล้วละครับว่า โอกาสดีๆ จะนำเรื่องราวเกี่ยวกับชีวิตการเป็นครู มาเล่าให้คุณๆฟังบ้าง
２． แต่ก็ให้รู้สึกเหนียมๆอยู่ ด้วยกริ่งเกรงไปว่า เรื่องที่จะมาเล่าฟัง ซึ่งหวังจะให้เป็นที่สนุกสนานครื้นเครง หรือแสดงภูมิรู้ของความเป็นครูนั้นจะกลายเป็นการขายขี้เท่อให้คุณๆฟังเสียมากกว่า
３． หลังจากที่คิดแล้วคิดเล่า ผมก็ตัดสินใจปรากฏตัวออกมานี่แหละ
４． อย่างหนึ่งก็เห็นจะเป็นแรงยุยงส่งเสริมของเพื่อนครูที่โรงเรียนละเสียมาก